Samozeżarcie. Czyli pozbyć się skłonności masochistycznych.

classy issue

Podążając za impulsem, któregoś dnia po kolejnej porcji bezy, zdecydowałam, że zaliczę głodówkę . To się tak zdarza, często, że na śniadanie jem kawałek ciasta, które zostało z poprzedniego wieczoru, w ciągu dnia łapię batona, zagryzę wafelkiem, wleje w siebie kaw i herbat parę, a herbaty to już są uznane za te zdrowe. A wieczorem kupię super kawał ciasta, który później zostanie na rano. I tak się kręci ta cukrowa machina żywieniowa.
A później jestem senna i nakręcona, i właściwie nie wiem jaka, co się kończy płaczem.
I już pomijając dupę, która robi się coraz brzydsza, to myślę o mózgu, bo na jego pięknie mi najbardziej zależy. Mózg mój i każdy inny potrzebuje cukru i tłuszczu, ale może nie z codziennych serników, bez i innych czekoladowych tortów.

Read More

O tym jak ciężko samemu posmarować sobie plecy.

Gdzieś daleko w górach, przed spotkaniem z czarną panterą następuje rzadko spotykany dzień wolny. Wolność wolę kiedy jest wykorzystana, nie przemielona i wypluta, nawet jeśli jest przemielona to chcę żeby została połknięta i dostarczyła środkowi niezbędnych ‚witamin’.
Zdecydowałam się na obejrzenie Jackie, podczas jej trwania trzy razy zasnęłam, z całą swoją miłością dla Natalie Portman, emocjonalnie nic we mnie nie drgnęło, a jestem z tych wzruszających się kiedy uczniowie rozdają cukierki w klasie. Następnie Scorsese i jego Milczenie, przemilczałam, przełączyłam. Dwuosobowa armia księży w jak piękne niewłożona krajobrazy nie uderza do mojej czułości. Nie krytykuję, nie dałam szansy, może kiedyś wrócę. Przełączyłam się na obrazki proste, bezpośrednie, groteskowe i przejmujące jednocześnie, takie co zostawiają ślad. o jakże prostszym przekazie, miłosnym, jak wszystko, a jakże ważniejszym niż wcześniejsze górnolotne słowa.

Read More

o wszystkim co mogłam i chciałam ukraść.

Jest to miejsce w którym możecie przeczytać o tym co zostawiło we mnie ślad, o wszystkim co mogłam i chciałam ukraść. O tym co działa na zmysły, co uruchamia sensy.
Miejsce to powstało z chęci dzielenia się emocjami.
Brakowało mi przestrzeni w której mogłabym słowami pokazać; co warto zobaczyć, przeczytać, czego doznać, co przeżyć, tu w Warszawie i na świecie. po mojemu, bez odgórnych zaleceń. Może dzięki moim pamiętnikom sensualnym spróbujecie czegoś, co do tej pory było wam nieznane.

zdjęcia na mojej stronie, kopiuję ze strony classy issue, nie znam ich autorów.